Diffuse Nebula : เนบิวล่าแบบแพร่กระจาย การรวมตัว กลุ่มฝุ่นหมอกควันของก๊าซ ที่แพร่กระจาย คือมวลสสาร (Matter) หากมีความหนาแน่น และขนาดใหญ่เพียงพอ สามารถเป็นแหล่ง ก่อตัวของดาว ภายในกลุ่มก๊าซเหล่านี้มักมีดวงดาวเกิดใหม่ ความร้อนสูงมากปลดปล่อยพลังงาน ก๊าซมีส่วนประกอบ ของ Hydrogen ออกมากระทบ กลุ่มก๊าซอวกาศเกิดลักษณะ เหมือนแสง เรียกว่า Emission Nebula (เนบิวล่าแบบเรืองแสง) ซึ่งเป็นอะตอม และละอองของไอออน (Ionized) จากรังสี Ultraviolet ของดาว เนื่องจาก จักรวาล อุดมสมบูรณ์ไปด้วย Hydrogen ทั้งหมดผสมรวมใน Nebula สามารถแสดงปฏิกิริยาเป็นสีแดง สีเขียว ด้วยละอองของไอออน ที่แพร่กระจาย ด้วยการสะท้อนจาก Oxygen เราจึงเห็นภาพถ่าย Nebula เป็นสีต่างๆได้ตามธาตุ ของกลุ่มฝุ่นหมอกนั้นๆ ถ้าจำนวนรังสี Ultraviolet มีจำนวนมาก บริเวณ Nebula นั้นอาจมีความสว่างไสว มากกว่าดาว ส่วนบางกลุ่มดาว มีความร้อนน้อยกว่ากลุ่มก๊าซอวกาศจึงได้รับเพียง ผลกระทบสะท้อน แสงจากดาวมองเห็นเป็นแสงสีขาว หรือน้ำเงินอ่อนๆ (Bluish) เรียกว่า Reflection Nebula (เนบิวล่าแบบสะท้อนแสง) |
 | ||
| ||
 |
| ||
 | ||
| ||
 |
| ||
 | ||
| ||
Planetary Nebula : เนบิวล่าคล้ายดาวเคราะห์ เป็นการเปล่ง ปลดปล่อยแสงจากพลังงาน ที่เผาไหม้แกนกลางของดาว ในสถานะ ใกล้หมดลง ที่สุดบริเวณเปลือกของดาวฤกษ์นั้นเต็มไปด้วย มวลของก๊าซพลังงาน สูงมองเห็นแสงสว่างรอบๆ ลักษณะแสงที่เกิดขึ้นรอบๆนั้นมีรูปแบบปลดปล่อยออก มาแบบวูบวาวเป็นจังหวะทั้งกลุ่ม ขอบเขตใหญ่โตมาก การปลดปล่อยแสงดังกล่าวนั้น พร้อมการระเบิดพุ่งออกมา ด้วยลักษณะเศษซาก แตกกระจายคล้ายดาวหาง พุ่งกระจายตัวทุกทิศทาง มีควันเป็นทางยาวหลายไมล์ มองเข้าไปส่วนใน เห็นดาวที่มีความร้อนแสงสว่างโชติช่วงอยู่ใจกลาง แสงที่เห็น เป็นชนิด Ultraviolet จากใจกลางที่เป็นก๊าซ เกิดจากละอองสนามแม่เหล็ก เป็น การเกิดขึ้นอย่างยาวนานต่อเนื่อง ขึ้นอยู่กับวัตถุดิบที่เหลืออยู่ อาจ นานนับหลาย พันหลายหมื่นปี หรือมากกว่านั้น เชื่อว่ากาแล็คซี่ทางช้างเผือก มีกว่า 10,000 แห่ง หมายเหตุ Planetary Nebula ไม่ใช่ ดาวเคราะห์ นักดาราศาสตร์สมัยโบราณใช้ กล้องดูดาว ขนาดเล็กสังเกตเห็นว่าคล้ายดาวเคราะห์ จึงตั้งชื่อดังกล่าว |
 | ||
| ||
 |
| ||
 | ||
| ||
| ็ | ||
 | ||
| ||
| Supernova Remnants Nebula : เนบิวล่าสว่างแบบฉับพลัน ดาวในจักรวาล มีความใหญ่โต กว่า ดวงอาทิตย์ อย่างน้อย 3เท่า หรือถึงหลายร้อย เท่า หลังจากปลดปล่อยพลังงานหมด จุดสิ้นสุดพัฒนาการกลายเป็น ดาวแคระขาว (White Dwarf) บางทีใกล้ก่อนถึงจุดนี้ จะเกิดปฏิกิริยาปะทุแตกกระจายตัวอย่าง รุนแรง แสงสว่างระเบิดเพิ่มขึ้นอีก ถึง 10 พันล้านเท่า เมื่อเทียบกับดวงอาทิตย์ การผลักดันจากเปลือกดวงดาวครั้งยิ่งใหญ่ มหาศาล เรียกว่า Supernova Type II แต่ในทางกลับกัน หากมวลสสารของ ดาวแคระขาวลดลง แต่สามารถแตกกระจาย ได้เช่นกัน เรียกว่า Supernova Type I ทั้ง 2 ประเภทรวม เรียกว่า Supernova Remnants เช่น Crab Nebula Supernova Remnant |
 |
| ||
 |
| ||
| ||
 | ||
| ||
 | ||
|
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น